TECHNIK LOGISTYK

1. Opis zawodu:

Technik logistyk to kierunek polecany młodzieży przedsiębiorczej i kreatywnej, z wyobraźnią i zdolnościami planowania oraz organizowania różnych przedsięwzięć. Zawód nowoczesny i wymagający, dający możliwość samorealizacji oraz dużej satysfakcji z wykonywanej pracy. Polecany dla uczniów otwartych na nowe rozwiązania i komunikatywnych w stosunkach międzyludzkich. To propozycja dla tych, którzy poszukują ciekawego, nowatorskiego kierunku gwarantującego pracę dzięki wszechstronności kształcenia. Absolwenci tego zawodu są bardzo poszukiwani przez pracodawców, którzy cenią pracownika dobrze wykształconego i potrafiącego szybko reagować na zmieniającą się rzeczywistość.

2. Kwalifikacje uzyskiwane w wyniku kształcenia:

Warunkiem uzyskania tytułu technika logistyka jest zdanie dwóch egzaminów potwierdzających kwalifikacje zawodowe:

Kwalifikacja 1: SPL.01 Obsługa magazynów.
Kwalifikacja 2: SPL.04 Organizacja transportu.

3. Sylwetka absolwenta

Absolwent kończący szkołę w zawodzie technik logistyk będzie przygotowany do wykonywania zadań zawodowych w zakresie:
– zarządzania zapasami i magazynem,
– realizacji procesów magazynowych,
– obsługi magazynów przy-produkcyjnych,
– obsługi magazynów dystrybucji,
– planowania zadań produkcyjnych i dystrybucyjnych,
– zarządzania łańcuchem dostaw,
– kompleksowej obsługi klienta,
– planowania i organizowania procesów transportowych,
– planowania i organizowania procesów spedycyjnych,
– dobierania środków technicznych i technologii przeładunkowych,
– dokumentowanie realizacji procesów transportowo – spedycyjnych,
– sporządzania dokumentacji transportowej w języku polskim i języku obcym;

4. Technik logistyk znajdzie zatrudnienie w:

– zakładach przemysłowych ,
– handlu i usługach,
– firmach transportowo – spedycyjnych,
– jednostkach administracyjnych i gospodarczych,
– magazynach i centrach dystrybucyjnych, logistycznych jako specjalista do spraw:
– sprzedaży i prognozowania popytu,
– planowania zakupów, produkcji i zapasów,
– gospodarki magazynowej,
– handlu elektronicznego,
– dystrybucji,
– transportu krajowego i międzynarodowego,
– transportu wewnętrznego,
– obsługi klienta.

5. Baza dydaktyczna i warunki kształcenia:

TECHNIK SPAWALNICTWA

1. Opis zawodu:

 Obecnie w przemyśle ok. 80% połączeń wykonuje się za pomocą technik spawalniczych. W Polsce funkcjonuje ok. 7 tyś. zakładów wykonujących wyroby i konstrukcje spawane oraz bliżej nieokreślona liczba przedsiębiorstw gdzie spawanie jest procesem pomocniczym. W normach światowych i europejskich proces spajania uznany jest za proces specjalny czyli proces którego wyniku nie można przewidzieć w trakcie jego trwania. Ewentualne wady mogą ujawnić się dopiero w trakcie jego użytkowania. W związku z tym niezbędny jest nadzór wykwalifikowanej kadry nad procesem spajania we wszystkich fazach tego procesu. Bardzo istotną rolę odgrywa tu średni personel nadzoru spawalniczego którego obecnie bardzo brakuje.

W wyniku procesu kształcenia uczeń technikum spawalnictwa powinien umieć:

• organizować stanowiska do spajania, w tym spawania, zgrzewania i lutowania,
• opracowywać instrukcje technologiczne spawania,
• opracowywać instrukcje usuwania skutków odkształceń spawalniczych,
• dobierać materiały dodatkowe do spawania,
• projektować technologiczne procesy spawania,
• wykonywać połączenia spawane i zgrzewane (w tym wykonywać spawanie i cięcie gazowe oraz spawanie łukowe),
• kontrolować jakość wykonanych spoin,
• przestrzegać przepisów bhp, ochrony ppoż. i ochrony środowiska.

 W toku zawodowego kształcenia teoretycznego i szkolenia praktycznego uczniowie nabywają wiedzę i umiejętności w zakresie:

• budowy, działania i obsługi urządzeń do spawania gazowego,
• warunków i stosowanych sposobów termicznego cięcia oraz napawania,
• metod, urządzeń i warunków zgrzewania metali i tworzyw sztucznych,
• urządzeń i technologii spawania łukowego elektrodami otulonymi, w osłonach  gazowych, lukiem krytym, cięcia plazmowego i in.,
• materiałów przeznaczonych na konstrukcje spawane, ich obliczaniem i  technologicznością,
• zastosowania technologii spawania przy wytwarzaniu konstrukcji budowlanych, mostów, zbiorników, aparatury chemicznej, samochodów i budowie maszyn,
• kontroli jakości złączy spawanych, zgrzewanych i lutowanych,
• wdrażania bezpiecznych metod pracy,
• korzystania z dokumentacji technicznej i literatury fachowej.

2. Kwalifikacje uzyskiwane w czasie kształcenia:

Warunkiem uzyskania tytułu technika spawalnictwa jest zdanie dwóch egzaminów potwierdzających kwalifikacje zawodowe:

Kwalifikacja1:
MEC.08. Wykonywanie i naprawa elementów maszyn, urządzeń i narzędzi.

Kwalifikacja 2:
MEC.10. Organizacja i wykonywanie prac spawalniczych.

3. Sylwetka absolwenta:

Jako absolwent technikum w zawodzie technik spawalnictwa uzyska przygotowanie bazowe dla średniego personelu spawalniczego, dzięki któremu będzie umiał:

• Opracować dokumentację technologiczną spajania
• Dobierać materiały dodatkowe do spawania
• Projektować technologiczne procesy spawania
• Organizować i nadzorować przygotowanie produkcji oraz przebiegu spawania, zgrzewania i cięcia termicznego różnych materiałów
• Zapewniać utrzymanie sprawności maszyn i urządzeń w produkcji spawalniczej
• Prowadzić gospodarkę maszynową zakładu spawalniczego
• Po odbyciu odpowiednich przeszkoleń i zdobyciu dalszych kwalifikacji specjalistycznych dokonywać kontroli jakości złączy.

Pełnoletni uczeń w trakcie pobytu w szkole uzyskuje kwalifikacji spawacza. Uzyskane przygotowanie pozwala absolwentowi na podjęcie pracy w różnych przedsiębiorstwach w których technologie spawania są wiodące albo pomocnicze. Może tam pełnić funkcję technologa albo kontrolera jakości. Nabyte przygotowanie zawodowe stanowi także dobre podstawy do podjęcia studiów wyższych oraz szkoleń z zakresu uprawnień personelu spawalniczego.

4. Technik spawalnictwa znajdzie zatrudnienie w:

• w budownictwie przemysłowym,
• przedsiębiorstwach zajmujących się produkcją urządzeń technicznych,
• zakładach usługowo-naprawczych jako specjalista z zakresu łączenia metali,
• na stanowiskach nadzoru technicznego, jako technolog, konstruktor, organizator przebiegu procesów wytwarzania maszyn i urządzeń,
• jako kontroler jakości, konserwator i pracownik z zakresu utrzymania ruchu.
• jako kierownik sekcji technologicznej lub spawalnika – technologa
• jako kierownik lub technolog w sekcji konstrukcji oprzyrządowania

5. Informacje dodatkowe:

Ministerstwo Edukacji Narodowej w "Prognozie krajowej " wydanej na rok 2021uznało zawód – technik spawalnictwa za kluczowy dla rozwoju państwa. Wynika to z prognoz szczególnie dużego zapotrzebowania rynku pracy na specjalistów w zakresie połączeń spawanych.

6. Baza Dydaktyczna i warunki kształcenia:

ELEKTROMECHANIK POJAZDÓW SAMOCHODOWYCH

1. Opis zawodu:

   Elektromechanik pojazdów samochodowych instaluje w samochodach urządzenia elektryczne i elektroniczne, prawidłowo ustawia zapłon i światła samochodowe. Przeprowadza naprawy lub regeneruje uszkodzone urządzenia elektryczne, posługując się amperomierzami, woltomierzami, urządzeniami diagnostycznymi, kluczami dynamometrycznymi, wkrętarkami z napędem pneumatycznym, specjalnymi przyrządami umożliwiającymi montowanie i demontowanie elektrycznych urządzeń samochodowych oraz typowymi narzędziami ślusarskimi.
   Przyjmuje samochody lub zespoły samochodowe do naprawy i sporządza protokół przyjęcia. Metodami diagnostycznymi ustala rodzaj niesprawności i jej przyczyny. Ustala sposób usunięcia niesprawności, wymiany zespołu, wymiany części zespołu lub naprawy części.
   Demontuje zespół, czyści go, weryfikuje, wymienia lub naprawia części. Montuje wiązki elektryczne, rozruszniki, elementy układu oświetlenia, zespoły wycieraczek, akumulatorów, zespoły wyłączników, regulatorów napięcia, prądnic i świateł awaryjnych, cewki zapłonowe, sygnały dźwiękowe, elektryczne pompy paliwowe i spryskiwacze. Ustawia i reguluje zapłon, ustawia reflektory; ładuje akumulatory.
   Konserwuje urządzenia elektryczne samochodu, dokonuje przeglądów okresowych i okresowej obsługi zespołów. Dokonuje badań diagnostycznych i usuwa usterki układów mechanicznych warunkujących dopuszczenie pojazdu do ruchu. Dokonuje rozliczeń kosztów materiałów i robocizny usług naprawczych.

2. Informacje dodatkowe:

   Wykonywanie zawodu elektromechanik pojazdów samochodowych wymaga zręczności i umiejętności koncentracji. Elektromechanik powinien cechować się dokładnością i cierpliwością. Ze względu na bezpośredni kontakt z klientami przydatna jest umiejętność komunikacji.
   Podczas pracy posługuje się typowymi narzędziami ślusarskimi, kluczami dynamometrycznymi, wkrętakami z napędem elektrycznym i pneumatycznym oraz specjalistycznymi przyrządami pomiarowymi i diagnostycznymi.

Uczniowie w trakcie pobytu w szkole na zajęciach wynikających z planu nauczania zawodu, po zdaniu egzaminu uzyskują uprawienia do kierowania pojazdami samochodowymi – osobowymi /prawo jazdy kat. B/.

Uczniowie mogą poszerzyć kwalifikacje zawodowe uczestnicząc w kursach organizowane przez PCKPiEZ w Łańcucie uzyskując dodatkowe uprawnienia:

- spawacza,
- operatora wózków widłowych,
- diagnosty samochodowego.

3. Kwalifikacje uzyskiwane w czasie kształcenia:

Warunkiem uzyskania tytułu zawodowego - elektromechanika pojazdów samochodowych jest zdanie egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe.

Kwalifikacja1:
Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa elektrycznych i elektronicznych układów pojazdów samochodowych (MOT.02).

4. Sylwetka absolwenta:

Do zadań elektromechanika pojazdów samochodowych należy:

• przyjmowanie samochodów lub zespołów samochodowych do naprawy i sporządzanie protokołu przyjęcia;
• ustalanie rodzaju niesprawności i ich przyczyn metodami diagnostycznymi;
• ustalanie sposobu usunięcia niesprawności, wymiana zespołu, wymiana części zespołu, naprawa części;
• demontaż zespołu, mycie części, weryfikacja części, wymiana lub naprawa;
• montowanie wiązek elektrycznych, rozruszników, elementów układu oświetlenia, zespołu wycieraczek, akumulatorów, zespołu wyłączników, regulatorów napięcia, prądnic i świateł awaryjnych, cewek zapłonowych, sygnałów dźwiękowych, elektrycznych pompek paliwowych i spryskiwaczy;
• ustawianie i regulowanie zapłonu, ustawianie reflektorów;
• ładowanie akumulatorów;
• konserwacja urządzeń elektrycznych samochodu, przeglądy okresowe i okresowa obsługa zespołów;
• dokonywanie badań diagnostycznych i usuwanie usterek układów mechanicznych warunkujących dopuszczenie pojazdu do ruchu;
• dokonywanie rozliczeń kosztów materiałów i robocizny usług naprawczych;
• organizowanie stanowiska pracy, urządzeń diagnostycznych, narzędzi, przestrzeganie przepisów bhp i ppoż.

5. Mechanik pojazdów samochodowych znajdzie zatrudnienie w:

• przedsiębiorstwach naprawy pojazdów samochodowych;
• stacjach obsługi i stacjach kontroli pojazdów samochodowych;
• autoryzowanych stacjach obsługi;
• przedsiębiorstwach, w których produkowane są pojazdy samochodowe oraz ich części zamienne (obwody i układy elektryczne oraz elektroniczne);
• placówkach handlowych;
• może również prowadzić własny warsztat elektromechaniki pojazdowej.

6. Baza dydaktyczna i warunki kształcenia:

 TECHNIK BUDOWNICTWA

  1. Opis zawodu:

     Technik budownictwa - jest zawodem bardzo poszukiwanym na rynkach pracy zarówno w Polsce jak i za granicą. Technik budownictwa kieruje robotami budowlanymi, prowadzi dokumentację budowy, przygotowuje i kontroluje produkcję budowlaną w różnych działach przedsiębiorstwa, sprawuje nadzór budowlany w imieniu inwestora lub organu administracji terenowej, sporządza kosztorysy i mniej skomplikowane prace projektowe oraz wykonuje inwentaryzacje budowlane.

      Samodzielnie lub pod kierunkiem inżyniera projektuje, wykonuje lub sprawuje nadzór nad realizacją małych obiektów inżynierskich w postaci małych mostów, wiaduktów, przejść podziemnych, konstrukcji żelbetowych, stalowych lub drewnianych, szkieletów ścian dachów, garaży, schodów, tuneli oraz basenów i obiektów hydrotechnicznych.
Analizuje dokumentację techniczną i organizacyjną robót budowlanych oraz wykonuje rysunki budowlane. Określa właściwości materiałów budowlanych. Wykonuje pomiary niezbędne przy prowadzeniu robót budowlanych. Kieruje pracą brygady roboczej i robotami na obiekcie oraz organizuje przebieg prac. Prowadzi rozliczenia za robociznę, materiały, sprzęt i maszyny oraz rozliczenia z inwestorem.

2. Informacje dodatkowe:

Przedmioty w kształceniu zawodowym teoretycznym:

• prawo i BHP w budownictwie,
• budownictwo ogólne,
• podstawy rysunku budowlanego,
• technologia robót murarsko tynkarskich,
• podstawy konstrukcji budowlanych,
• technologia i organizacja robót budowlanych,
• kosztorysowanie w budownictwie,
• język angielski - zawodowy

Przedmioty w kształceniu zawodowym praktycznym:

• pracownia dokumentacji budowlanej,
• pracownia przygotowania i rozliczania robót murarsko-tynkarskich,
• pracownia organizacji robót budowlanych,
• pracownia kosztorysowania robót budowlanych,
• wykonywanie robót murarsko - tynkarskich,
• wspomaganie komputerowe budownictwa,
• praktyka zawodowa w przedsiębiorstwie budowlanym /4 tygodnie./.

Przedmioty realizowane w zakresie rozszerzonym:

- matematyka
- język angielski

3. Kwalifikacje uzyskiwane w czasie kształcenia:

Warunkiem uzyskania tytułu technika budownictwa jest zdanie dwóch egzaminów potwierdzających kwalifikacje zawodowe.

Kwalifikacja1:
 Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich (BUD.12.)

Kwalifikacja 2:
Organizacja i kontrola robót budowlanych oraz sporządzanie kosztorysów (BUD.14.)

4. Sylwetka absolwenta:

Absolwent kończący szkołę w zawodzie technik budownictwa będzie przygotowany do wykonywania zadań zawodowych w zakresie:

- posługiwania się dokumentacją techniczną,
- projektowania prostych elementów konstrukcyjnych budowli,
- opracowania projektów organizacji robót,
- dobierania sprzętu, maszyn,
- kierowania gospodarką materiałową,
- wykonywania podstawowych badań laboratoryjnych,
- analizowania warunków gruntowych,
- wykonywania przedmiarów i obmiarów robót,
- przeprowadzania kontroli jakości robót,
- wykonywania kalkulacji robót,
- wykorzystywania specjalistycznych programów komputerowych.

5. Technik budownictwa znajdzie zatrudnienie w:

- w firmach budowlanych,
- w biurach projektowych,
- w organach administracji państwowej i samorządowej.
- może prowadzić własną działalność gospodarczą.

Jeśli będziesz zainteresowany dalszym kształceniem się w tym zawodzie, możesz rozpocząć studia na kierunkach takich jak:

- budownictwo,
- budownictwo wodne,
- inżynieria środowiska,
- architektura.

6. Baza dydaktyczna i warunki kształcenia:

    Uczniowie w zawodzie technik budownictwa zostali objęci patronatem przez największą firmę budowlaną w Rzeszowie RYWAL@DEVELOPRES. Na mocy podpisanej umowy uczniowie maja możliwość zapoznania się z nowoczesnymi technologiami na budowach prowadzonych przez Firmę, odbywać praktyki i staże uczniowskie, a po ukończeniu szkoły możliwość podjęcia pracy w renomowanym przedsiębiorstwie budowlanym. Dyrekcja firmy RYWAL@DEVELOPRES wyposaża systematycznie pracownie budownictwa w sprzęt i materiały budowlane stanowiąca podczas zajęć edukacyjnych cenną pomoc dydaktyczną.

KIEROWCA MECHANIK

1. Opis zawodu:

   Obecnie (według badań) potrzebnych w Polsce jest około 200 tys. kierowców kat. C+E, co daje gwarancję uczniom po skończeniu szkoły, na podjęcie dobrze płatnej pracy i rozpoczęcie dorosłego życia zawodowego. W toku 3-letniej nauki w Branżowej Szkole I stopnia uczeń zdobywa wykształcenie ogólne i zawodowe, a po ukończeniu szkoły i zdaniu egzaminu potwierdzającego kwalifikację w zakresie eksploatacji środków transportu drogowego uzyskuje tytuł zawodowy – kierowcy mechanika.

2. Informacje dodatkowe:

   Szkoła przygotowuje ucznia do testu kwalifikacyjnego w zakresie kwalifikacji wstępnej, o której mowa w ustawie o transporcie drogowym. Kształcenie w zakresie kwalifikacji wstępnej odbywa się zgodnie z przepisami w sprawie szkolenia kierowców wykonujących przewóz drogowy.

W cyklu kształcenia wszyscy uczniowie przechodzą teoretyczną i praktyczną naukę jazdy uprawniające do przystąpienia do państwowego egzaminu na prawo jazdy kategorii B.

Uzyskany dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe jest honorowany przez kraje Unii Europejskiej.

Uczniowie mogą poszerzyć kwalifikacje zawodowe uczestnicząc w kursach organizowane przez PCKPiEZ w Łańcucie uzyskując dodatkowe uprawnienia:

- spawacza,
- operatora wózków widłowych,
- diagnosty samochodowego,

3. Kwalifikacje uzyskiwane w czasie kształcenia:

Warunkiem uzyskania tytułu technika pojazdów samochodowych jest zdanie dwóch egzaminów potwierdzających kwalifikacje zawodowe.

Kwalifikacja1:
AU.64. Eksploatacja środków transportu drogowego (TDR.01.).

4. Sylwetka absolwenta:

 Do zadań kierowcy mechanika należy:

1. Obsługa środków transportu drogowego

Uczeń:

1) rozróżnia rodzaje środków transportu drogowego;
2) wyjaśnia budowę oraz zasady działania podzespołów i zespołów środków transportu
drogowego;
3) rozpoznaje instalacje oraz urządzenia elektryczne i elektroniczne stosowane w środkach;
transportu drogowego;
4) ocenia stan techniczny środków transportu drogowego;
5) wykonuje czynności związane z obsługą środków transportu drogowego;
6) lokalizuje uszkodzenia zespołów i podzespołów środków transportu drogowego;
7) dobiera metody napraw środków transportu drogowego;
8) posługuje się narzędziami i przyrządami kontrolno-pomiarowymi;
9) dobiera części zamienne oraz materiały eksploatacyjne;
10) wykonuje czynności związane z naprawą i konserwacją środków transportu drogowego;
11) posługuje się dokumentacją techniczno-eksploatacyjną środków transportu drogowego;
12) oblicza koszty związane z eksploatacją środków transportu drogowego.

2. Użytkowanie środków transportu drogowego

Uczeń:

1) klasyfikuje środki transportu drogowego;
2) określa parametry techniczno-eksploatacyjne środków transportu drogowego;
3) dobiera środki transportu drogowego do rodzaju i właściwości przewożonych rzeczy;
4) przestrzega zasad rozmieszczania, mocowania oraz zabezpieczania przewożonych rzeczy;
5) korzysta z urządzeń pomocniczych stosowanych w środkach transportu drogowego;
6) posługuje się tradycyjnymi mapami drogowymi oraz elektronicznymi systemami nawigacji satelitarnej;
7) odczytuje i interpretuje wskazania urządzeń kontrolno-pomiarowych stosowanych w środkach;
transportu drogowego;
8) przestrzega norm czasu pracy kierowcy;
9) prowadzi dokumentację związaną z przewozem drogowym;
10) przestrzega przepisów prawa dotyczących użytkowania środków transportu drogowego;
11) przestrzega przepisów prawa związanych z przewozem drogowym rzeczy;
12) wykonuje usługi transportowe zgodnie z przepisami prawa dotyczącymi tych usług;
13) prowadzi i obsługuje pojazdy samochodowe w zakresie niezbędnym do uzyskania
kwalifikacji wstępnej, o której mowa w ustawie o transporcie drogowym.

5. Kierowca mechanik znajdzie zatrudnienie w:

   Będzie mógł pracować w firmach transportowych związanych z przewozem osób i towarów, będzie przygotowany do prowadzenia własnej działalności gospodarczej jako kierowca mechanik, a także na wielu innych stanowiskach, gdzie potrzebna jest wiedza ogólnotechniczna.

6. Baza dydaktyczna i warunki kształcenia:

MECHANIK MOTOCYKLOWY

1. Opis zawodu:

   Mechanik motocyklowy to nowy zawód, który pojawił się w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. Obecnie usługi w zakresie serwisu oraz napraw motocykli zaliczają się do prężnie rozwijającej się dziedziny gospodarczej.
Statystyki liczby zarejestrowanych motocykli wskazują na rosnącą popularność tych pojazdów wśród użytkowników dróg.
   W obliczu rozrastającej się dynamicznie liczby motocykli i skuterów oraz powiększającej się liczby zakładów obsługujących tę grupę pojazdów, konieczne staje się zapewnienie wykwalifikowanych kadr do serwisowania, dokonywania przeglądów, konserwacji i napraw.

2. Informacje dodatkowe:

Uczniowie w trakcie pobytu w szkole na zajęciach wynikających z planu nauczania zawodu, po zdaniu egzaminu uzyskują uprawienia do kierowania motocyklami.

Uczniowie mogą poszerzyć kwalifikacje zawodowe uczestnicząc w kursach organizowane przez PCKPiEZ w Łańcucie uzyskując dodatkowe uprawnienia:

- spawacza,
- operatora wózków widłowych,
- diagnosty samochodowego.

3. Kwalifikacje uzyskiwane w czasie kształcenia:

Warunkiem uzyskania tytułu mechanika motocyklowego jest zdanie egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe.

Kwalifikacja1:
Diagnozowanie i naprawa podzespołów i zespołów pojazdów motocyklowych (MG.23.)

4. Sylwetka absolwenta:

W zakresie diagnostyki podzespołów i zespołów motocykli, uczeń:

1) klasyfikuje motocykle;
2) charakteryzuje budowę motocykli oraz wyjaśnia zasady działania ich podzespołów i zespołów;
3) przyjmuje motocykle do diagnostyki oraz sporządza dokumentację przyjęcia;
4) dobiera metody oraz określa zakres diagnostyki motocykli, ich podzespołów i zespołów;
5) przygotowuje motocykle do diagnostyki;
6) stosuje urządzenia, narzędzia i przyrządy pomiarowe do diagnostyki motocykli;
7) stosuje specjalistyczne programy komputerowe do diagnostyki motocykli;
8) wykonuje badania diagnostyczne motocykli oraz interpretuje wyniki badań;
9) określa przyczyny uszkodzeń oraz nadmiernego zużycia mechanizmów i części motocykli;
10) ocenia stan techniczny motocykli. klasyfikuje motocykle;
11) charakteryzuje budowę motocykli oraz wyjaśnia zasady działania ich podzespołów i zespołów;
12) przyjmuje motocykle do diagnostyki oraz sporządza dokumentację przyjęcia;
13) dobiera metody oraz określa zakres diagnostyki motocykli, ich podzespołów i zespołów;
14) przygotowuje motocykle do diagnostyki;
15) stosuje urządzenia, narzędzia i przyrządy pomiarowe do diagnostyki motocykli;
16) stosuje specjalistyczne programy komputerowe do diagnostyki motocykli;
17) wykonuje badania diagnostyczne motocykli oraz interpretuje mechanizmów i części motocykli;
18) ocenia stan techniczny motocykli;
19) określa przyczyny uszkodzeń oraz nadmiernego zużycia.

W zakresie napraw i obsługi motocykli, uczeń:

1) lokalizuje uszkodzone lub zużyte mechanizmy i części motocykli na podstawie wyników badań diagnostycznych;
2) posługuje się dokumentacją serwisową, instrukcjami użytkowania, obsługi i naprawy motocykli;
3) dobiera metody oraz określa zakres naprawy i obsługi motocykli;
4) sporządza kosztorys naprawy i obsługi motocykli;
5) dobiera narzędzia i urządzenia do wykonania naprawy i obsługi motocykli;
6) wykonuje demontaż podzespołów i zespołów motocykli;
7) przeprowadza weryfikację mechanizmów i części motocykli;
8) dobiera części zamienne oraz materiały eksploatacyjne do wykonania naprawy i obsługi motocykli;
9) wykonuje naprawę i obsługę motocykli z wykorzystaniem urządzeń i narzędzi warsztatowych;
10) wykonuje montaż podzespołów i zespołów motocykli;
11) ocenia jakość wykonanej naprawy i obsługi motocykli;
12) przekazuje motocykl po naprawie i obsłudze oraz sporządza dokumentację wydania.

5. Mechanik motocyklowy znajdzie zatrudnienie w:

   Mechanik motocyklowy może pracować w fabrykach i montowniach motocykli przy wszystkich etapach procesu technologicznego produkcji dwuśladów. Może również pracować w serwisach technicznych obsługi motocykli i skuterów, zakładach usługowo-naprawczych itd. Może też prowadzić własny warsztat naprawy, regulacji i wyceny używanych motocykli.

6. Baza dydaktyczna i warunki kształcenia: