Lekcja muzealna w Muzeum - Zamek w Łańcucie

• Drukuj
• E-mail

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 21, październik 2014 00:00

Odsłony: 2803

     21 października uczniowie z klasy Ia TAK/TG wraz z opiekunem Piotrem Augustynowiczem udali się na lekcję muzealną „Łańcut w czasach potopu – dzieje wojny polsko-szwedzkiej", która odbyła się w Muzeum – Zamek w Łańcucie. Pani prowadząca lekcję w bardzo ciekawy sposób zapoznała uczniów z historią miasta, zamku w latach „potopu" (1655-1660)..Mogliśmy się między innymi dowiedzieć iż źródła historyczne dotyczące dziejów Łańcuta i okolic, za te lata są nieliczne i rozproszone.

    W latach „potopu szwedzkiego" Łańcut był miejscem ważnych, zarówno dla państwa, jak i regionu, wypadków politycznych i militarnych. Pod względem zaludnienia był jednym ze znaczących miast w ziemi przemyskiej. W pierwszej połowie XVII w. miasto liczyło około 1518 mieszkańców i posiadało 195 domów.
    Głównym ośrodkiem administracyjnym dla rozległych posiadłości łańcuckich oraz znaczącym punktem obronnym był zamek bastionowy zbudowany przez Stanisława Lubomirskiego, w latach 1629-1641, na planie pięcioboku w typie „palazzo in fortezza". Twierdza zaopatrzona była doskonale w zapasy żywności, które wystarczały na 3 lata nieprzyjacielskiej blokady. Na wałach znajdowało się około 80 armat, bastionów i kurtyn strzegło kilkuset żołnierzy, rekrutowanych prawdopodobnie w większości spośród chłopów z okolicznych dóbr. 

    Piechota posiadała jednolite uzbrojenie i umundurowanie oparte zapewne na modelach zachodnioeuropejskich. Stała załoga fortecy pełniła, w czasie względnego wówczas spokoju, funkcje policyjne na terenie rozległych posiadłości. Ewentualne niedobory lub straty w siłach prywatnych właściciel Łańcuta mógł łatwo uzupełnić, wykorzystując okoliczną ludność. Wybrańcami z załogi łańcuckiej dowodzili zawodowi oficerowie oraz podoficerowie wywodzący się niekiedy z administracji dóbr.

   Uczniowie z dużym zainteresowaniem wzięli udział w tej lekcji.